مطالعات قبلی نشان داده اند که ایمونوتراپی یک گزینه مناسب برای مقابله با سرطان های پیشرفته است. با این حال، کاربرد آنها برای سرطان های دستگاه گوارش تاکنون ناکافی بوده است. با این حال، این امر مسلماً تغییر خواهد کرد، زیرا محققان با موفقیت از سرطان سیستم ایمنی بدن برای کشتن سلول‌های T برای کوچک کردن تومورها در موش‌های مبتلا به سرطان کولون استفاده کرده‌اند. این روش جدید شامل آموزش سیستم ایمنی برای شناسایی و حمله به سرطان و (به طور اساسی) جلوگیری از تشکیل تومورهای اضافی است.

ایمونوتراپی و سرطان روده بزرگ
آجی میکر، دانشیار دانشگاه کالج ایلینوی، ایالات متحده و نویسنده مسئول گزارش منتشر شده در مجله Cancer Research خوشبین است که سرطان روده بزرگ ممکن است به زودی در ایمونوتراپی همتای خود را داشته باشد. بر اساس این گزارش، محققان بیان یک سیتوکین شیمیایی به نام LIGHT را افزایش دادند که به نوبه خود سلول های T طبیعی کشنده سرطان سیستم ایمنی را فعال کرد و باعث کوچک شدن تومورهای اولیه در کبد شد. این سیتوکین شیمیایی تقویت شده (LIGHT)، یک پیام رسان شیمیایی محرک سیستم ایمنی، قبلاً در بیماران مبتلا به متاستاز سرطان روده بزرگ ناکارآمد بود. گفته می شود سرطان زمانی متاستاز می دهد که به بافت ها و اندام های دور از محل اولیه خود گسترش یابد.

در این مطالعه تومورهای سرطان روده بزرگ در مدل موش ایجاد شد. موش ها سیستم ایمنی دست نخورده و ویرایش نشده ای داشتند. سیتوکین LIGHT در تومورها روشن شد و گروه کنترل معمولی دست نخورده باقی ماند. در مدل‌های فعال (جایی که تومورها در معرض نور قرار گرفتند) هجوم سلول‌های T مشهود بود و اندازه تومورهای هدف‌گیری شده به سرعت کاهش یافت. این کوچک شدن هم سریع و هم مداوم بود و حتی پس از توقف بیان سیتوکین متوقف نشد. حتی زمانی که تومور به کبد متاستاز داده بود، نتیجه مشابهی مشاهده شد.

سرطان روده بزرگ یک بیماری مخصوصاً دردسرساز برای درمان است، به ویژه زمانی که به کبد و سایر اندام ها گسترش یافته باشد. درمان در چنین مواردی به جای پرداختن به علت اصلی (درمان کننده) بر تسکین درد (تسکین دهنده) متمرکز شده است. این سرطان دستگاه گوارش یک نگرانی عمده برای سلامتی است و در سال 2015 مسئول 774000 مرگ در سراسر جهان بود.

این یک بار سنگین است و عوارض فیزیولوژیکی مرتبط با آن عبارتند از تغییر در عادات روده (با یبوست، اسهال و تغییر در قوام مدفوع که همیشه وجود دارد) و خونریزی مقعدی یا خون در مدفوع. علاوه بر این، یک بیمار مبتلا به سرطان روده بزرگ باید با ناراحتی مداوم شکمی از جمله گرفتگی عضلات، گاز و درد آشکار دست و پنجه نرم کند. احساس تخلیه کامل روده نیز یک ویژگی ثابت است. احساس ضعف عمومی، خستگی مداوم و کاهش وزن غیرقابل توضیح از ناراحتی های دیگری است که بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ را تحمل می کنند.

سرطان کولون به طور سنتی با جراحی (با شیمی درمانی کمکی) و گاهی اوقات زمانی که به راست روده گسترش می یابد، با دوز پرتودرمانی درمان می شود. تومورهای اضافی ناگزیر تشکیل می شوند که گاهی اوقات باعث تکرار دوره ای این درمان ها می شود. نیازی به گفتن نیست که تلفات بدن از خود بیماری و تجویز این درمان ها بسیار سنگین است.

استفاده موفقیت‌آمیز از ایمونوتراپی در درمان سرطان پیشرفته و استفاده از سایر درمان‌های یکپارچه سرطان، راه ایمن و مؤثر برای مقابله با یک مشکل قدیمی است.